اساس كار:

نمونه هاي حل شده در حلال هاي آلي، به محفظه داغ تزريق شده و بصورت بخار تبديل مي شوند. بخارات نمونه به همراه گاز حامل بي اثر نظير هليوم به سمت ستون موئينه گرم به طول چند متر که ديواره داخلي آن از فاز ساکن مناسب پوشش داده شده است حرکت کرده و از ميان ستون عبور داده مي شود. در اثر اختلاف برهمکنش ترکيبات موجود در نمونه،که بصورت فاز بخار هستند، با فاز ساکن درون ستون و همچنين اختلاف در فشار بخار، ترکيبات جدا شده و با فاصله زماني از ستون خارج مي شوند و بوسيله آشکارسازي که به انتهاي ستون متصل است آشکارسازي مي شوند.

قابليتها:

ـ اندازه‌گيري تركيبات آلي در آب̜ پساب و خاك
– اندازه گيري سموم (تکنيکال- باقيمانده)
– اندازه گيري برخي از ترکيبات دارويي و اسانس ها
– اندازه گيري برخي داروهاي نانو ذرات
– جداسازي واندازه گيري برخي از ترکيبات آلي در صنايع نفت- گاز و پتروشيمي
– اندازه گيري درجه خلوص حلال ها
ـ اندازه‌گيري آلاينده‌هاي فرار زيست محيطي نظير هيدروکبن ها، الکل ها
ـ اندازه‌گيري ترکيبات آلي-فلزي
– اندازه گيري ترکيبات نفتي
– اندازه گيري گازها: اکسيژن، منوکسيد کربن، دي اکسيد کربن، اکسيد هاي نيتروژن و …

حد تشخيص:

بسته به نوع ترکيبات و دتکتور مورد استفاده، در گستره قسمت در ميليون (ppm) تا قسمت در بيليون(ppb)

محدوديت ها:
– نمونه هاي محلول تزريق شده حتماً بايد در حلال آلي حل شوند. لذا براي اندازه گيري ترکيبات در نمونه هاي آب و خاک، استخراج ترکيبات در حلال آلي مناسب ضروري است.
– ترکيبات مورد اندازه گيري بايد از لحاظ حرارتي پايدار بوده و همچنين نقطه جوش زير ۳۰۰ درجه سانتي گراد داشته باشند.